Ακόμη και οι ιστορίες Νεοελληνικής Λογοτεχνίας είναι λειψές, προβληματικές και γεμάτες σκοπιμότητες. Τί να πρωτοπεί κανείς;
Μέχρι σήμερα δεν έχουμε μία ολοκληρωμένη ιστορία λογοτεχνίας με αντικειμενικότητα. Κομμάτια ολόκληρα της λογοτεχνίας μας έχουν τελείως αγνοηθεί, αποσιωπηθεί, ή άλλα παρουσιάζονται τελείως εξογκωμένα, κρίσεις γραμμένες γεμάτες υστεροβουλία και σκοπιμότητες, συμφέροντα και ευνοικές ή δυσμενείς κρίσεις.
Πού είναι η λογοτεχνία της ελληνικής διασποράς (η οποία είναι τεράστια σε μέγεθος και οριστικά στο περιθώριο, πού είναι η ελληνική πρωτοπορία, η κυπριακή, η αλεξανδρινή λογοτεχνία, η λογοτεχνία της Μικράς Ασίας, της ΚΠολης κλπ κλπ.
Δεν μπορώ να μπώ στον κόπο εδώ ν' αρχίσω να απαριθμώ τα προβλήματα, όμως οι φιλόλογοι και οι καλοπροαίρετοι αναγνωστες άς είναι ειδοποιημένοι ότι διαβάζουν έργα ανεπαρκή και όχι αμέτοχα εμπάθειας και σκοπιμοτήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου